Wejście Polski do unii europejskiej w 2004 roku zrodziło wiele nadziei na polepszenie sytuacji w kraju.  Chodziło nie tylko o nieskrępowany przepływ osób i towarów między granicami na mocy układu z Schengen, oraz otwarcie strefy wolnego handlu. Większość nadziei rodziła się za sprawą unijnej polityki wyrównywania szans i spójności na szczeblu regionów i całych państw unii europejskiej. Takie właśnie ideały towarzyszyły ojcom początków integracji europejskiej. Wszystko po to, aby z unii europejskiej stworzyć jedno wspólne i równomiernie rozwinięte ciało, które będzie równie efektywne w każdym regionie z korzyścią dla jego mieszkańców.  Dotacje unijne - bo o nich mowa - pozwoliły rządom państw, jednostkom samorządu terytorialnego, a także przedsiębiorcom pozyskać olbrzymi kapitał na restrukturyzację i rozwój swoich działalności. Dzięki tym dotacjom powstały nie tylko inwestycje infrastrukturalne na poziomie krajowym, ale również wiele inwestycji na poziomie wojewódzkim, powiatowym i gminnym. Nie można też nie wspomnieć o korzyściach jakie dotacje przyniosły polskim przedsiębiorcom i jak bardzo pomogły rozwinąć skrzydła ich firmom. A przecież to małe i średnie przedsiębiorstwa są w dużej mierze motorem napędowym polskiego produktu krajowego brutto. Dodatkowym atutem jest to, że Polska jeszcze na daną chwilę jest płatnikiem netto do budżetu unii europejskiej. Jednym zdaniem mniej do unijnego budżetu wpłacamy, niż otrzymujemy. Każdy się zgodzi, że jest to dla nas aktualnie bardzo korzystny układ.