Akcesja Polski do unii europejskiej, była obiektem nadziei i stabilności dla milionów mieszkańców naszego kraju, który był doświadczony burzliwą transformacją ustrojową i gospodarczą z przełomu lat 80-tych i 90—tych dwudziestego wieku. Wejście Polski do tego zaszczytnego grona najlepiej gospodarczo i demokratycznie rozwiniętych państw Europy mógł tylko rodzić nadzieję na poprawę bytu milionów naszych rodaków. Otwarte granice i w związku z tym swobodny przepływ ludzi i towarów na mocy umowy o wolnym handlu między państwami unii europejskiej był tylko namiastką nadziei Polaków. Prawdziwie namacalnym efektem wstąpienia Polski do unii europejskiej była i jest możliwość pozyskania funduszy unijnych wydzielonych z budżetu unijnego. Bo przecież dotacje z funduszy unii europejskiej to nie tylko kapitał na szczeblu państwowym, wojewódzkim, powiatowym, czy gminnym przewidziany na gigantyczne inwestycje infrastrukturalne, czy związane z ochroną środowiska. To głównie nadzieja dla tysięcy przedsiębiorczych polaków, dla których dotacje unijne stały się motorem napędowym dla ich przedsiębiorstw. Nadzieją na zwiększenie innowacji czy efektywności produkcji, lub udzielanych usług. Dla mieszkańców miasta stołecznego to na przykład dotacje unijne Warszawa, dzięki którym są w stanie ubiegać się o kapitał na różnego rodzaju projekty kulturalne, czy biznesowe i stać się beneficjentem unijnych funduszy. Zatem fundusze unijne to nie tylko ogromne przedsięwzięcia dla transportu, energetyki, edukacji, turystyki i bezpieczeństwa.